Bardzo międzynarodowy dzień i pierwszy raz we Freiburgu

Bardzo międzynarodowy dzień to był. Ale jak się mieszka w Alzacji to nie takie trudne.

„A Niemcy to stąd daleko? – Za mostem.”
Zdjęcie z książki Ciel! Mon mari est mute en Alsace… Lurence Winter

Francja

Sobota.
Ranek we Francji. Oczywiście, norma.

Szwajcaria

Następnie zajęcia w polskiej szkole w Bazylei. To bardzo ciekawy projekt dla polskich dzieci mieszkających w Szwajcarii. O szkole wspomniałam już na blogu TUTAJ.

Niemcy

Następnie wybraliśmy się do Niemiec.

Freiburg en Brisgau. W sumie myśleliśmy o rozejrzeniu się za jakimś meblem, ale skończyło się bardziej turystycznie.

Właśnie, mieszkańcy Szwajcarii często na zakupy, nawet te większe spożywcze, jeżdżą w tym kierunku. Francuzi też, szczególnie po meble – niższa cena, lepsza jakość. Same plusy. Słyszałam z kolei, że zarówno Niemcy jak i Szwajcarzy chętnie przyjeżdżają do Alzacji po niektóre produkty, specjalności tutejszej kuchni, mięso, wina i markowe ubrania.

Chińskie resto

Natomiast my zjedliśmy w chińskim resto.

„Nie trzeba mówić w języku Goethego wybierając się w Niemczech do restauracji. Bardzo często „o kuchni rozmawia się tylko po francusku” i jak to ze zdziwieniem odkrył jeden frankojęzyczny gość rozmawiając z kelnerem cordon-bleu tłumaczy się jako .. cordon-bleu!”
Cytat z „Ciel! Mon mari est mute en Alsace…” Lurence Winter

Sprawdziliśmy. Może to ta chińska restauracja, ale mimo wszystko lepiej nam się rozmawiało z kelnerem po angielsku.

Spacerowaliśmy. Zawsze jestem urzeczona architekturą, ilością dekoracji, ilością sztuki co krok. Domy są interesujące. Szczegóły ulicy są interesujące. Bardzo to tutaj lubię.

Japońska galeria

Aby dopełnić dzień międzynarodowymi akcentami weszliśmy do japońskiej galerii. Przestrzeń i minimalizm.

.. i dachy

Na koniec chciałam jeszcze o jednym.
Fascynują mnie dachy! Piękne są!

dachy we Freiburgu

a tu w Colmar