Październik. Co nowego w Alzacji? Po pierwsze zbiory winogron mają się ku końcowi. Trwają jedynie vendanges tardives, tam, gdzie winogrona specjalnie przetrzymano na krzakach, aby maksymalnie skoncentrowały słodycz. Po drugie, kończy się również sezon świąt ulicznych, który trwał mniej więcej od kwietnia. Na początku września byliśmy w Miluzie na Święcie Złoconej Cebuli, a dziś chcę Wam pokazać, jak Francuzi (ups, Alzatczycy) celebrują święto winobrania. Jedziemy do Barr, miasteczka w północnej Alzacji.
Wsi spokojna, czyli kilka słów wprowadzenia
O Barr mówi się, że rozwinęło uprawę szczepu Gewurztraminer, który pojawił się w Alzacji pod pod koniec dziewiętnastego wieku. Miasteczko znane jest szerzej dzięki najstarszym w Alzacji targom wina (Foire aux Vinx d’Alsace), których historia sięga 1906 roku oraz właśnie świętu winobrania (Fête des Vendanges) obchodzonemu najhuczniej w całym regionie.
Przez cały rok życie płynie tu dość spokojnie. W kalendarzu miejskim nie ma tłoku, nie przyjeżdżają tu gwiazdy rocka ani sławy sceny francuskiej. Centralnym wydarzeniem są trzy dni hucznej celebracji zakończenia zbiorów winogron w pierwszych dniach października. Nie tylko Francja zjeżdża się wtedy w ten zakątek Alzacji. Nie brakuje też Niemców i Szwajcarów, a tym razem była również przynajmniej jedna Polka. Powiedziałabym, że siedmiotysięczne Barr przynajmniej raz w roku szczyci się międzynarodową atencją.
Wsi wesoła, czyli jak wygląda święto winobrania
Co się takiego działo między 62gie Fête des Vendanges między 3 a 5 października? W programie był obiad z tańcami (diner dansant) na placu przed merostwem, jak i wybory Miss Zbiorów. W wielu miejscach miasta winiarze sprzedawali swoje wina oraz proponowali degustację. Można było spróbować lekko musującego, niedojrzałego jeszcze vin nouveau oraz grands crus tej okolicy.
Od czasu do czasu tłumy turystów rozstępowały się dając miejsce defiladzie trębaczy, albo paniom w alzackich czepkach, co śpiewały stare piosenki. Zastanawiałam się, jak bardzo niewygodnie było tańczyć w wielkich drewnianych chodakach występującym panom.
W ciągu trzech dni można było obejrzeć również liczne uliczne przedstawienia, posłuchać koncertów, w tym w niedzielę rano utworów przygotowanych przez orszak wojskowy. Do tego wata cukrowa, gorące kasztany i żonglujące skrzaty ze spiczastymi uszami. Wino, rozrywka i folklor.
Pchli targ w Barr
Jedna z atrakcji. W sobotę od rana na ulicach rozłożyli się mieszkańcy z zawartością swoich strychów oraz dawno nieotwieranych skrzyń na rzeczy zbędne. Pchli targ, bardzo francuski zwyczaj. Można było kupić wszystko: komiksy, miedziane garnki, domowe konfitury, stare meble. Mydło i powidło.
Rok z winnicami
Leitmotivem ostatniego roku, mojego pierwszego we Francji, były winnice. Spacerowaliśmy po nich latem, przeczytajcie Upalny spacer w winnicy, jedliśmy winogrona z krzaków we wrześniu (szczegóły w tekście Riquewihr i winobranie). Chcę Wam teraz pokazać, jak wyglądają w październiku.
*
PS. Les amis, więcej turystycznych inspiracji aby zaplanować niezapomniane wakacje w Alzacji znajdziecie w moim przewodniku Wakacje w Alzacji (jedynym przewodniku o Alzacji na polskim rynku).
0 Odpowiedzi