Postanowione – przeprowadzasz się do Francji. Znasz wszystkie za i przeciw. Nie ma już odwrotu. Już wiesz, ile fascynujących rzeczy i miejsc tam na Ciebie czeka. Zanim zakupisz swoją pierwszą bagietkę na śniadanie warto przygotować się od strony formalnej. Zawiłe procedury i mnóstwo formalności to druga, ciemniejsza strona Francji. Nie martw się jednak, poniżej podpowiadam, jak przebrnąć przez nie bez rwania włosów z głowy!
Dokumenty potrzebne do przekroczenia granicy
Jako obywatelce jednego z krajów Unii Europejskiej do wjazdu na teren Francji wystarczy Ci dowód osobisty. Innymi dokumentami, które do tego uprawniają są paszport i paszport tymczasowy.
Pobytu we Francji nie musisz nigdzie rejestrować. Obywatele Unii Europejskiej nie mają również obowiązku meldunkowego.
Co trzeba (koniecznie) załatwić przed wyjazdem?
Po pierwsze, przygotuj wszystkie potrzebne dokumenty. Jakie konkretnie?
We Francji będą Ci potrzebne:
- dowód osobisty i / lub paszport,
- prawo jazdy (polskie prawo jazdy jest ważne na terenie całej UE),
- akt urodzenia (odpis pełny i skrócony – oba przetłumaczone na język francuski przez tłumacza przysięgłego); w polskim USC możesz również otrzymać skrócony akt w wersji europejskiej, wielojęzycznej – wtedy tłumaczenie przysięgłe nie jest potrzebne,
- akt małżeństwa, jeśli jesteś w związku (europejska, wielojęzyczna wersja, jak wyżej),
- akty urodzenia dzieci urodzonych w Polsce, jeśli masz dzieci (europejska, wielojęzyczna wersja, jak wyżej).
Akty urodzenia, małżeństwa, zgonu możesz również zamówić przez internet pod tym linkiem: https://www.gov.pl/web/gov/uzyskaj-odpis-aktu-stanu-cywilnego-urodzenia-malzenstwa-zgonu
Pamiętaj, że różne procedury we Francji mają swoje własne dodatkowe wymagania. Dostałam cynk, że do zawarcia związku małżeńskiego oraz związku PAX we Francji konieczne jest tłumaczenie polskich dokumentów przez tłumacza przysięgłego zarejestrowanego we Francji (nie da się oszczędzić na tłumaczeniu u polskiego tłumacza przysięgłego). Nie mam wiedzy, czy wielojęzyczny akt urodzenia byłby wystarczający. Polecam tą kwestię Twojej szczególnej uwadze.
Po drugie, mocno przyciśnij swój francuski. Jest niezbędny na każdym kroku, a język angielski nie jest we Francji tak popularny, jak w innych krajach. Zwróć szczególną uwagę na słownictwo z tematów życia codziennego, gdyż bardzo często nie pojawia się ono w programach kursów językowych i w podręcznikach do nauki.
Pierwsze kroki: praca we Francji
Najlepiej zajmij się tym jeszcze, póki mieszkasz w Polsce. Umowa o pracę będzie Ci potrzebna, aby wynająć mieszkanie.
Być może z firmą, w której pracujesz mieszkając w Polsce możesz umówić się na pracę zdalną? Przynajmniej na pierwsze miesiące po przeprowadzce (jak tak zrobiłam, kiedy pracowałam w MTV w Warszawie).
Jak najwcześniej zacznij szukać ofert pracy na francuskim rynku. W tym artykule znajdziesz listę najważniejszych francuskich portali pracy.
Polecam Ci też stronę pl.europa.jobs, na której systematycznie pojawiają się oferty pracy we Francji niemal w każdej branży. Wielu pracodawców poszukuje opiekunów, budowlańców, spawaczy i pracowników hotelarstwa oraz gastronomii. Na portalu masz możliwość szukania ofert pracy wybierając w dostępnym filtrze kraj, branżę, rodzaj umowy i rodzaj zatrudnienia. Do tego można tam znaleźć oferty pracy dla par, z zapewnionym zakwaterowaniem i wyżywieniem.
Natomiast, jeśli nie znasz języka w znalezieniu odpowiednich ofert, pomoże ci następujący link: https://pl.jooble.org/praca-bez-jezyka/Francja.
Po więcej wskazówek, jak znaleźć pracę we Francji, przeczytaj również ten tekst.
Pierwsze kroki: konto we francuskim banku
Założenie konta we francuskim banku to właściwie pierwsza rzecz do załatwienia, po tym jak przeprowadzisz się do Francji.
Dla obcokrajowców nie są dostępne wnioski online o założenie konta, więc musisz się zjawić we francuskim banku osobiście. Dokumenty, które możesz przygotować sobie już przed pierwszą wizytą to:
- dowód tożsamości,
- potwierdzenie zameldowania we Francji, czyli le justificatif de domicile,
- zaświadczenie o zatrudnieniu.
Le justificatif de domicile, czyli potwierdzenie adresu zamieszkania na terenie Francji, to dokument, który będzie Ci potrzebny jeszcze wiele razy. Musi być na nim adres zamieszkania oraz Twoje nazwisko. Za takie zaświadczenie może służyć między innymi:
- faktura za gaz albo za wodę,
- faktura za telefon,
- faktura za czynsz,
- zawiadomienie o opodatkowaniu (l’avis d’imposition) albo zaświadczenie o braku opodatkowania (le certificat de non imposition).
Źródło: https://www.service-public.fr/particuliers/vosdroits/F14807
Pierwsze kroki: wynajęcie mieszkanie we Francji
Jak potwierdzają emigranci mieszkający we Francji, wynajęcie pierwszego mieszkania, wcale nie było proste. Poszukiwania lokum dobrze jest zacząć jeszcze przed przyjazdem do Francji. Warto zacząć się rozglądać i zapoznawać się z ofertami jak najwcześniej.
Pamiętaj, że standardowo dokumentem obowiązkowym w tej procedurze jest umowa o pracę na czas nieokreślony (CDI). Dla bezpieczeństwa wynajmującego konieczne jest przedstawienie dowodu określającego Twoje źródło dochodu.
Szukanie mieszkania zaczniesz z pomocą portali:
Wynajmowanie mieszkania we Francji: różne historie
W tym miejscu chciałabym podkreślić, że historii emigranckich jest mnóstwo. Ja, tak jak Ania, jedna z emigrantek z mojej grupy facebookowej Emigranci emigrantom: Francja przyjechałyśmy już na „gotowe”:
Przyjechałam już na gotowe, bo przyjechałam za miłością, a on miał już wszystko ogarnięte. W moim regionie (departament Vendée) nie ma szans na wynajęcie mieszkania bez umowy o pracę.
Ale może się zastanawiasz, czy w takim razie da się wynająć mieszkanie, jeśli nie masz jeszcze konta we Francji? Marta opowiedziała mi, jak to było u niej:
W naszym przypadku najpierw było mieszkanie, a potem konto. Zdaje się, że ciężko jest założyć konto bez francuskiego adresu. Na szczęście naszym landlordom było wszystko jedno, z jakiego konta płacimy, byle byśmy płacili 🙂
Jeszcze kilka cennych szczegółów na temat kolejności etapów konto – mieszkanie – praca, którymi podzieliła się Marta:
Mój mąż na samym początku wynajął mieszkanie na 3 miesiące na AirBnB, potem znalazł mieszkanie przez ogłoszenie w pracy, a potem landlord pomógł mu założyć konto. Między etapem mieszkanie a konto bankowe jest jeszcze obowiązkowy temat „ubezpieczenie mieszkania”, jeśli się je wynajmuje.
Przytoczę jeszcze jedną emigrancką historię. Uważam, że to bardzo ciekawy przypadek i pokazuje różne możliwości. Opowiada Bartek:
W moim przypadku, znalazłem ofertę pracy całkiem przypadkową, w początkowym założeniu, że będzie na chwilę, ale tak już zostało.
W każdym razie na początek pomogła mi praca w trybie intérim, czyli tymczasowa z zakwaterowaniem. Wciśnięto nas w pięć osób w czteropokojowy dom T4 i było nędznie. Z biegiem czasu moi współlokatorzy się wykruszyli i zostałem w mieszkaniu sam. Dostałem CDI, czyli umowę na czas nieokreślony razem z umową na najem domu, który wcześniej dzieliłem zresztą ludzi. W moim przypadku nie było więc problemu z zamieszkaniem.
Z bankiem, właściwie instytucją bankową nie ma na początek problemu. Do pracy potrzeba mieć tylko francuski RIB, czyli numer rachunku bankowego. Konto otworzyłem w Compte Nickel, co jest najprostszym rozwiązaniem na start, bo nie proszą justificatif de domicile. Konto w normalnym banku otworzyłem, gdy dostałem pierwsze avis d’imposition, czyli roczne zawiadomienie podatkowe.
Mam nadzieję, że artykuł Ci się przydał. Napisz w komentarzu, jakie są Twoje doświadczenia ze stawianiem pierwszych kroków we Francji!
Stawiasz pierwsze kroki we Francji?
Stworzyłam nowy kurs online Bonjour Les Formalites, czyli ogarnij francuską administrację jak lokals. W pierwszej edycji wzięło udział ponad 240 uczestniczek i uczestników (to kurs PRZEDE WSZYSTKIM dla kobiet, ale mężczyzn też zapraszam 🙂 ) . Oswajaliśmy francuską administrację w takich tematach jak: bankowość, wynajem mieszkania, dofinansowania z CAF i pomoc jaką oferuje France Travail.
Jeśli temat cię interesuje, zapisz się na listę zainteresowanych kolejną edycją programu, a jako pierwsza dowiesz się, kiedy będę ją organizować —> Bonjour Les Formalites, czyli ogarnij francuską administrację jak lokals.
